çok zor değil aynı iki hece. ama çıkmıyor, çıkamıyor ağzımdan.

+Uyudun mu?

-Efendim

+Ben ondan başka bir şey için daha çok nefret ediyorum.

-...

+...

-Dinliyorum, uyumadım.

+Ama sana bunu asla söylemeyeceğim.

Tam da o anda bana sarılıp sarılmadığını hatırlamıyorum. Ama benim beş senemi nasıl film şeridi yapıp bana izlettirdiğini biliyorum. Her gece izledim. Artık sıkıldım.

Elimden tutup lunaparka götürmedi diye değil, orta sehpada atçılık oynamadık diye değil. Beni omuzlarına hiç almadı diye de değil. Başka bir şey için..

Söyleyemedim. Söyleyemem. Muhtemelen de hiç söyleyemeyeceğim.

Ağlamayayım diye kendimi sıkmaktan boğazım acıyor. Bu hissi biliyorum, yabancı değil.

Şu an seni arayıp hüngür hüngür ağlamak istiyorum. Sonra da telefonu kapatmak.

Anlam verme istiyorum.

Beni anlama.

Ben çok eksik kaldım diyeceğim sana. Sen buna da önem vermeyeceksin. Yine.

Sana bunu asla söylemeyeceğim.

Ketum sancıları anlama klavuzu

Uzun zamandır hiçbir şey hissedememenin ağdalı, yapış yapış, vıcık vıcık kıvamını duyabiliyorum her hücremde. Her bir hücre çeperimin içinde çalkalanıp duruyor. Boş midedeki sınırını zorlamış alkol gibi kendini dışarı kusmak istiyor. Ama yapamıyor. Çünkü o kahrolasıca tenime ellerin dokunmuyor. O olmayan dokunuşlar cerehatli yaralara dönüşüyor.

Bu dünyayı seninle mi yoksa sensiz mi istediğime emin değilim. Seni her kendime çektiğimde itmek, her ittiğimde tekrar çekmek istiyorum. Sonra oturup bu dengesizliğimi sineye çekiyorum. Tanıştırayım: kendimi oldurmaya zorladığım karlar kraliçesi. Bir gün gelip beni o buzların içinden çözüp çıkaracaksın. Ve ben o gün geldiğinde yine hiçbir şeyi bilmiyor olacağım. O günün gelmesinden çok korkuyorum.

Seninle konuşmadığımı söylersem yalan söylerim. Sen her gün benimle konuşuyorsun. Duymuyor musun?

Sana hiç şarkı yazmadım ama seni sevmek uğruna çektiğim acılardan hiç pişman olmadım.

Bu hastalıklı sevgiden bile mutlu olunacak küçük paylar çıkartıyorum kendime. Kendime seni hak ettiğimi söyleyip duruyorum, seni kazanmak için hiç bir şey yapamıyorken elim kolum bağlı. Bu beni bir ölüden farksız kılıyor. Yine de hala sigarayı bırakmaya çalışıyorum. Sana yaranıyorum. Sana yaratılıyorum.

İçime doğru kilitliyorum kendimi. Dilim sen dedikçe bir kilit daha vuruyorum üstüme.

Seni özlüyorum.

Çok özlüyorum.

Kahretsin..